Eenvoud, Liefde, Gastvrijheid

Eenvoud, hartelijkheid en liefde bepalen de levensstijl in het dagdagelijks leven van onze gemeenschappen en in onze apostolische activiteiten.

Eenvoud

Wie eenvoudig is, is natuurlijk, ongekunsteld, bescheiden en heeft geen bijbedoelingen. Eenvoud is aantrekkelijk … maakt dat houdingen en uitdrukkingen aangenaam zijn… Eenvoud uit zich in een uitgesproken waardering voor het werk van eenieder en in het groot vertrouwen dat liefde alles vermag… Eenvoud uit zich ook in een sobere levensstijl en een streven naar waarachtigheid. Onze levenswijze wil die eenvoud weerspiegelen in een sfeer van blije hartelijkheid.

Hartelijke gastvrijheid

Hartelijkheid is een bewijs van innerlijke rijkdom; hartelijkheid is een daadwerkelijke roepingbeleving: een hart steken in onze gedachten, in onze woorden, in onze daden, in een gulle gastvrijheid. Deze hartelijke gastvrijheid is een typische eigenschap van onze gemeenschappen en maakt dat er een familiale geest heerst die zijn uitstraling vindt in onze instellingen.

Liefde

Hierover zeggen onze Constituties o.a:

“Tracht van elkaar te houden
zoals Christus u heeft liefgehad.
Draagt elkanders lasten en doe voor de anderen
al wat gijzelf verlangt dat men zou doen voor u.
Heb eerbied voor elkaar, waardeer elkaar,
al zijt ge nog zo verschillend van aanleg en karakter.

Wees echt hartelijk in de omgang
en heb aandacht voor elkanders vreugde,
elkanders leed en moeilijkheden.
Maak van uw huis een thuis
zodat ware vriendschap er kan openbloeien.
Vergeef de fouten en tekorten
wees voor mekaar bemoediging en steun.
Onze religieuze gemeenschap
wil ook een gastvrije gemeenschap zijn
die meeleven kan met vreugde en leed
van medezusters, familieleden en medemensen.
Laat, tegenover allen met wie wij in contact treden,
een hartelijke, christelijke liefde,
vriendelijkheid en goedheid,
uw persoonlijk, en ons aller kenmerk zijn.

Onze spiritualiteit is een spiritualiteit van het hart.

De spiritualiteit van het Hart van Maria

Waaruit leefde Maria? Waarvoor leefde zij? Wat bewoog haar ten diepste? Deze vragen stellen wij ons terecht. Zoals voor elk mens is dat voor Maria grotendeels een geheim. Toch biedt het evangelie ons enkele aanknopingspunten die het mogelijk maken te spreken van de spiritualiteit van het hart van de moeder van Jezus. Als wij de bijbel ter hand nemen moeten wij zeggen dat Maria bijzonder weinig zegt, maar wat ze zegt heeft een enorme zeggingskracht. In dat ene zinnetje “Mij geschiede naar uw woord” of “Uw wil geschiede” ligt een levenshouding verborgen, een houding van overgave aan de ander, vol vertrouwen. Als zodanig is zij een voorbeeld voor elke gelovige. De liefde opent het hart voor het wonder van het leven.

  • Een diepe innige verbondenheid met God tekent haar levenshouding.
  • Maria luistert naar Gods woord en richtte er haar leven naar.
  • Maria begreep niet ieder woord of elke gebeurtenis maar ze bewaarde alles in haar hart en dacht erover na (Lc. 2,19). Dat doet zij ook na Jezus’ dood en verrijzenis.
  • Wij lezen in de Handelingen: “De apostelen bleven trouw en eensgezind in gebed, samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus en zijn verwanten”.
  • Maria vond de kracht om te offeren en te wachten. Haar geloof werd zwaar op de proef gesteld maar ze bleef trouw.

De geest van onze Congregatie heeft meer dan 175 jaar lang zijn uitstraling gevonden in onze werken. Stevig verankerd in een maatschappelijk milieu waarin Kerk en geloof nog een voorname plaats innamen, kon het werk van de zusters op een diepe waardering rekenen. Nu er nog weinig zusters rechtstreeks in de onderwijs- en verzorgingssector werkzaam zijn is de tijd van het “loslaten” gekomen. Maar wij hopen dat ons charisma en onze spiritualiteit verder mogen leven in onze lekenbeheerders,- directies en -personeel die onze taak overnamen, en dit met een grote bereidheid en enthousiasme, een opgave die niet vanzelfsprekend is in het huidige maatschappijbeeld.

Het hertaalde ”Christelijk opvoedingsproject“ voor onze scholen van de Zusters van Berlaar draagt als titel: ”Hart van God op aarde zijn.”
Een zin uit onze Constitutietekst die voor de zusters in het onderwijs geschreven werd door Theresia Vermeylen in 1845 en men heeft niet geaarzeld deze in zijn geheel weer te geven. Deze tekst houdt nu meer dan ooit een uitdaging in, een tegenstroom die zich niet zo maar aanpast aan wat in de samenleving gangbaar is. Zoals de zusters vroeger risico’s durfden nemen en de maatschappelijke normen durfden doorbreken, zo willen ook nu de scholen een antwoord bieden aan de noden van de tijd: de behoefte aan diepe waarden en zingeving, een nood die er niet alleen bij de leerlingen is maar ook bij vele volwassenen.

Nieuws